Kim jesteśmy?

Modliszka jest stworzeniem godnym uwagi. Niesamowita szybkość reakcji oraz nieprawdopodobna wręcz siła przednich odnóży tego owada stała się inspiracją do opracowania technik walki na podobieństwo jej ruchów. Mówimy, że system Modliszki jest klasyfikowany jako “styl walki naśladowczej” (styl naśladujący ruchy owada). Jednakże tanglangmen nie jest systemem walki naśladowczej. To dlatego, że wziął za motto walecznego ducha modliszki, a nie naśladowanie jej ruchów.

Zgodnie z tym mottem od 1985 roku popularyzujemy na terenie Polski i nie tylko chińskie sztuki i sporty walki. Jesteśmy przedstawicielem szkoły Qixing Wuguan z Yantai gdzie naucza się tradycyjnego i unikalnego w skali świata systemu Modliszki (tanglangmen) systemu rodziny Yu, naszego mistrza i nauczyciela shifu Yu Tiancheng (1937-2004). Od 2010 nasze kluby działają w ramach Polskiego Związku Wushu. Uczestnikom naszych zajęć umożliwiamy starty w zawodach rangi mistrzowskiej w kraju i zagranicą.

Posiadamy oddziały poza granicami Polski w Finlandii (Tuusula, Tampere, Helsinki) oraz w Czechach (Brno).

Co to jest tanglangmen?

Tanglangmen (inaczej tanglangquan), a po angielsku mantis boxing czyli boks modliszki to tradycyjny system Chińskiego Kung Fu/Wushu. Tanglangmen charakteryzuje się szybkością i brutalnością a także bogactwem technik nieprzerwanie następujących po sobie. Podstawowe techniki tanglang takie jak zai chui, quan chui, cuo chui oraz postawa do walki zbliżone są do technik boksu zachodniego.

System Modliszki, poprzez fakt wchłonięcia głównych technik i zasad północnych stylów walki, stał się systemem bardzo wszechstronnym. Tanglangmen korzysta z pełnego arsenału uderzeń, przechwytów, dźwigni, podcięć i rzutów oraz ataków na punkty witalne. Wszelkie uderzenia i rzuty wykonywane są w błyskawicznych seriach z mocnych i dynamicznych pozycji. Praca nóg w tanglang to szybkie i ciągle zmieniające się kroki umożliwiające druzgoczący atak oraz szybką i nieuchwytną obronę. Mimo, że tanglangmen powstał i rozwijał się początkowo wśród taoistów z gór Laoshan to wykazuje bliskie spokrewnienie z boksem z Shaolin. Wpływ Shaolin widoczny jest gdy porównamy jiben gong (ćwiczenia podstawowe) obydwu systemów. Jednak podobieństwa te zmniejszają się wraz z poznawaniem bardziej zaawansowanych technik tanglangmen.

W systemie tanglangmen, który rozwija się aż do dzisiaj ukształtowało się wiele stylów i szkół. Podstawowe style to qixing tanglang (Siedmiogwiezdna Modliszka) oraz taij tanglang, meihua tanglang (Modliszka Kwiatu Śliwy) oraz taiji meihua tanglang.

Tanglangmen klasyfikuje się jako waijia (zewnętrzna) sztuka walki, mimo iż zdecydowanie posiada neijia (wewnętrzne) zasady i strategie, co widoczne jest na wyższym poziomie zaawansowania.

System Modliszki powstał w prowincji Shandong. Nazwa Shandong oznacza “na wschód od gór”, w odniesieniu do gór leżących na terytorium prowincji Shanxi i Henan.

Powszechnie za założyciela systemu tanglangmen uważa się mistrza Yuqi (1609 – 1722), który był drugim przeorem świątyni Huayan. Zmienił on potem nazwisko na Wang Lang. Wag Lang opracował jedynie ćwiczenia / układy ćwiczeń, które nazywano bengbu („rąbnięcie i załatanie”) oraz bazhou („osiem łokci”). Dopiero w okresie Qianlong (1736-1796) powstały zapisy systemu, najpierw w przekazie Li Bingxiao z Xiaochishan w Laiyang, potem innych: Zhao Qilu, Liang Xuexiang. Li Bingxiao i Zhao Zhu stworzyli formę Luanjie („przyjmowanie chaotycznego”), potem przemianowaną na Lanjie („tarasowanie i koszenie”). Dopiero za Liang Xuexiang pojawiły się formy Zhaiyao („wybierania najważniejszego”). Pod koniec XIX wieku ukonstytuował się podział na trzy główne odgałęzienia stylu: Meihua, Qixing i Liuhe.

Modliszka Siedmiu Gwiazd swoją nazwę zaczerpnęła z pozycji siedmiu gwiazd, znana jest również jako modliszka Arhatów lub Modliszka Tajnej Bramy Siedmiu Gwiazd (Qixing Mimen). Jest raczej systemem twardym, zawiera ok. 30 form tradycyjnych, takich jak: chachui, xiao/da fanche, bengbu, Taiyuan: chudong, chanji, toutao xianguo/xiantao, xianshu, rudong; duo gang/cuogang, rouling, shibasuo, shuangchahua, lanjie, bazhou, 1-6 zhaiyao oraz ćwiczenia w parach: paijie, tiaohuasan, zhaikui, lingquan. Są jeszcze formy w charakterze przypominające bardzo style z Shaolinu, jak na przykład mohuquan, silu benda czy luohan bagang.

Za założyciela Modliszki Siedmiu Gwiazd uważa się Wang Yunsheng (1854-1926), urzędnika wojskowego w późnej epoce Qing. Przed długi czas ćwiczył mizu changquan (inna nazwa stylu: Shaolin qixingquan) wraz z taoistą Li Yichun. Potem od Li Sanjian nauczył się Modliszki. Na jej bazie stworzył swój własny styl, którego nazwa związana jest z nazwą jego szkoły sztuk walki – „Szkoły Cnoty Kui”. Gwiazda Kui jest w dyszlu Wielkiego Wozu, który po chińsku nazywa się czasem Siedmioma Gwiazdami. Wang Yunsheng przekazał styl Fan Xudongowi, który dodał do niego Dłoń Żelaznego Piasku (tiesha zhang) i ćwiczenia Arhatów (luohan gong). Na przełomie wieków, Fan Xudong pokonał w walce znanego rosyjskiego zawodnika/boksera (?), co przysporzyło mu niezwykłej sławy. Fan miał pięciu uczniów, z których najstarszy – Guo Jialu, zmarł młodo. Drugi uczeń, Yang Weixin, nauczał w Stowarzyszeniu Jingwu w Shanghaju oraz w Szkole Sztuk Walki Prowincji Shandong. Jego uczniowie pozostali głównie w Dalian, kilku wyjechało do Japonii. Trzeci uczeń to Lin Jingshan, czwarty to Luo Guangyu, piąty to Wang Chuanyi. Lin nauczał na Północy, Luo na Południu i są to najbardziej wpływowi przedstawiciele Modliszki Siedmiu Gwiazd.

Lin Jingshan urodził się w 1885 roku Laiyang Jiangcun. Nauczył się od Fan Xudonga nie tylko form ręcznych, lecz również Dłoni Żelaznego Piasku, Ćwiczeń Arhatów, form z bronią: qixing jian, liuhe gun, chunqiu dadao. Miał niezwykle wielu uczniów, z których najważniejsi i najwybitniejsi to: Hu Yongfu, Shao Huating, Wang Chunshan, Yu Tiancheng i Yu Tianlu.

Na system modliszki składają się techniki kilkunastu styli Kung Fu. Można zaryzykować stwierdzenie, że tanglang jest tradycyjnym systemem mma.

Style i techniki, które weszły w skład tanglang men:

1. 太祖的长拳 起 手 (Tai Zu de chang quan qi shou)
Długa pięść I cesarza dynastii Song

2. 郑 恩 的 缠 封 尤 妙 (Zheng En de chan feng you miao)
Chan – owinięcie, feng – zamknięcie

3. 马藉 的 短 打 最 甚 (Ma Ji de duan da zui shen)
Walka na krótki dystans

4. 黄 佑 的 靠 身 难 进 (Huang You de kao shen nan jin)
Walka w zwarciu

5. .金 箱 的 磕 手 通 拳 (Jin Xiang de ke shou tong quan)
Rozbijająca otwierająca dłoń

6. 刘 兴 的 勾 搂 采 手 (Liu Xing de you lou cai shou)
Zahaczenie, przechwyt, uderzenie

7. 燕 青 的 粘 拿 跌 法 (Yan Qing de zhan na die fa)
Przyklejenie, schwycenie, rzut

8. 孟 的 七 势 连 拳 (Meng Sheng de qi shi lian quan)
Połączone siedem pozycji/sił

9. 韩 通的 通 背 为 母 (Han Tong de tong bei wei mu)
Styl Tong Bei jako rdzeń tanglang men

10. 温 元 的 短 拳 更 奇 (Wen Yuan de duan quan geng qi)
Krótka pięść

11. 孙 恒 的 猴 拳 其 盛 (Sun Heng de hou quan qie sheng)
Styl Małpy

12. 绵 盛 的 面 掌 飞 疾 (Mian Sheng de mian zhang fei ji)
Uderzenie dłonią w twarz (szybkość)

13. 怀 德 的 摔 捋 硬 崩 (Huai De de shuai lu ying beng)
Zablokowanie, schwycenie i twarde uderzenie – beng

14. 谭 方 的 滚 漏 贯 耳 (Tan Fang de gun lou guan er)
Odepchnięcie, ściągnięcie w dół (rzut), uderzenie w uszy

15. 林 冲 的 鸳 鸯 脚 强 (Lin Chong de yuan yang jiao qiang)
Kopnięcie „kaczki mandarynki”

16. 崔 连 的 窝 里 剖 捶 (Cui Lian de wo li pou chui)
Uderzenie cięcie w „gnieździe”, uderzenie w splot

17. 杨 滚 的 棍 采 直 入 (Yang Gun de gun cai zhi ru)
Wiążące dłonie (pozwalające na prosty atak)

18. 王 朗 的 螳 螂 之 敌 (Wang Lang de tang lang zeng di)
Modliszka pokonuje wroga

Mistrz Yu Tiancheng urodził się 02 października 1937 roku w katolickiej rodzinie ziemiańskiej w domu w którym od pokoleń przekazywane były tradycje gong fu. Zmarł nagle na zawał serca 22 marca 2004 roku w Yantai. Tradycyjne gong fu ćwiczyła jego matka Zhang Cuigu oraz dziadek ze strony matki Zhang Jiangong, który był uznanym mistrzem chang quan  i tanglang men.

W wieku dziewięciu lat rozpoczął treningi gong fu stylu didang u mistrza Geng Changzhong. W wieku piętnastu lat rozpoczął treningi tanglang men u mistrza Lin Jingshana. Ponadto trenował baguazahng, xingyi quan, tongbei quan, chang quan,pigua quan, taiji quan Yang i Chen i qi gong. Przez szesnaście lat treningów z mistrzem Lin Jingshanem poznał cały przekaz systemu Modliszki.

Mistrz Yu Tiancheng miał trzech braci (Yu Tianfu, Yu Tianlu, Yu Tiamin) i dwie siostry (Yu Aizhen, Yu Aili). Oprócz jednego brata wszyscy ćwiczyli tanglang men u mistrza Lin Jingshana. Oprócz mistrza Yu Tiancheng cały system Modliszki opanował także jego młodszy brat Yu Tianlu. Yu Tiancheng oraz Yu Tianlu byli najlepszymi uczniami mistrza Lin. Od 1958 roku mistrz Yu Tiancheng za zgodą swojego nauczyciela rozpoczął w Yantai nauczanie systemu Modliszki, które kontynuował aż do swojej śmierci.

W młodości mistrz Yu Tiancheng wykazywał się nadmiernym temperamentem i często sprawdzał swoje umiejętności w realnych walkach. Z tego też powodu posiadał wielki szacunek wśród środowiska sztuk walki w prowincji Shandong. Jego sława sięgała jednak dalej niż prowincja Shandong. Bardzo często też mistrz Lin Jingshan wystawiał go do walk z przedstawicielami innych szkół czy styli. W latach siedemdziesiątych mistrz Yu Tiancheng spędził sześć miesięcy w więzieniu za praktykowanie tradycyjnego gong fu. W czasach kiedy tradycyjne gong fu było zakazane mistrz wraz ze swoim nauczycielem jeździli w góry otaczające Yantai aby tam trenować.

Mistrz Yu Tiancheng czterokrotnie przebywał w Polsce gdzie prowadził treningi. Głównie w Warszawie (Stegny, Ursynów) i Kielce.

W życiu prywatnym mistrz Yu był wysokiej klasy inżynierem. Miał dwóch synów i córkę oraz trzy wnuczki.

Młodszy brat mistrza Yu Tiancheng urodził się w 1944. W wieku 7 lat rozpoczął treningi tanglangmen u mistrza Lin Jingshan. W wieku 26 lat zaczął nauczać stylu siedmiogwiezdnej modliszki. W lipcu 2004 roku ku pamięci swojego starszego brata otworzył w Yantai szkołę tanglang, Qixing Wuguan. Mistrz Yu Tianlu słynny był szczególnie z perfekcyjnej techniki przy wykonywaniu technik tanglang. Startując wielokrotnie w zawodach zdobył kilkadziesiąt złotych medali. Zmarł nagle w październiku 2013 roku.